2015, ഓഗസ്റ്റ് 5, ബുധനാഴ്ച
2015, ഓഗസ്റ്റ് 1, ശനിയാഴ്ച
വിജ്രംഭിച്ച സ്വപ്നം...
ഇതൊരു സ്വപ്നമാണ്..... സോ കഥയില് ചോദ്യമില്ല.......
ഒരു ചുകന്ന വോള്വോ ബസ്സ്... അതില് നിര്ത്താതെയലടിക്കുന്ന പാശ്ചാത്യ സംഗീതം.... പുറത്ത് നല്ല തണുപ്പുണ്ട് കട്ടിയുള്ള ഒരു സ്വെറ്ററും മഫ്ളറും ഒരു സണ്ഗ്ലാസും ധരിച്ചിട്ടുണ്ട്.. സ്വപ്നത്തിലെന്തിനാ അതിനായോരു കുറവ് ആക്ചലി എന്റെ ഗ്ലാമറു കണ്ടിട്ട് എനിക്കു തന്നെ ഒരു രോമാഞ്ചം വരുന്നു... അങ്ങനെ ആ വോള്വോ ബസ്സ് പ്രസിദ്ധമായ ഒരു വെള്ളച്ചാട്ടത്തിനടുത്തു നിന്നു... എങ്ങും മഞ്ഞു പൊഴിഞ്ഞു കിടക്കുന്നു... വെള്ളച്ചാട്ടത്തില് നിന്നും ചാടുന്ന വെള്ളം അപ്പോള് തന്നെ തണുത്ത് അവിടെ കൂറ്റന് എസ് പാളികളായി തൂങ്ങി നില്ക്കുന്നു... എന്റെ ഒപ്പമുള്ള കുറേ ആളുകള് സ്കേറ്റ് ചെയ്യുന്നുണ്ട്.... താഴേക്കു വീഴാതെ ഐസായിക്കിടക്കുന്ന മഞ്ഞുപാളികളുടെ അഗ്രഭാഗത്തു കൂടെ വരെ ചിലര് സാഹസികമായി സ്കേറ്റിംഗ് നടതതുന്നുണ്ട്.... പെട്ടെന്നാണ് എനിക്ക് മൂത്രമൊഴിക്കാന് തോന്നിയത്... നാട്ടിലെ സ്വഭാവ പ്രകാരം പൈന് മരങ്ങളുടെയും കുറ്റിക്കാടിന്റെയും മറവില് ആരും കാണാതെ ഞാന് പുറം തിരിഞ്ഞു നിന്ന് കാര്യം സാധിക്കാന് തുടങ്ങി... ചെറുപ്പത്തില് സ്കൂളില് നിന്ന് ഏറ്റവും കൂടുതല് റേഞ്ച് കവര് ചെയ്യുന്നവന് വിജയിക്കുന്ന ആ കളിയെയും പ്ലസ്സ് വണ് ഫിസിക്സിലെ ഹൊറിസോണ്ടല് പ്രോജക്ഷന് മാക്സിമം റേഞ്ച് കിട്ടാനുള്ള കണ്ടീഷനായ ആംഗിള് ഓഫ് പ്രൊജക്ഷന് ഈക്വല് റ്റു 45 ഡിഗ്രീ എന്ന തീയറിയെയും മനസ്സീല് ഉറപ്പിച്ച് ഞാന് പരുപാടി തുടങ്ങി... പരാബോളിക്ക് പാത്ത് ഫോളോ ചെയ്തു കൊണ്ട് മൂത്രം പുറത്തേക്കു പോകുന്ന സമയത്താണതു സംഭവിച്ചത്... വെള്ളച്ചാട്ടത്തിനു സംഭവിച്ചതു പോലെ മൂത്ര സഞ്ചി മുതല് ഒഴിച്ച മൂത്രത്തിന്റെ ആദ്യ കണിക നിലത്ത് തൊട്ടു തൊട്ടില്ല എന്ന മട്ടില് നില്ക്കുന്ന ആ പോയിന്റ് വരെ മൂത്രം ഐസ് ആയി
മാറിയിരിക്കുന്നു.... അതു കൊണ്ട് സിബ്ബിടാനും പറ്റുന്നില്ല ... ആകെ കെണിഞ്ഞ പോലെയായി... ആ സോളിഡ്ഡ് ബാര് പൊട്ടിച്ചു കളയാനുള്ള ശ്രമമായി പിന്നെ... അത് ശരീരാന്തര്ഭാഗങ്ങളിലുരഞ്ഞ് അടിവയര് മുതല് നെഞ്ചിന്കൂടു വരെ കത്തുന്ന വേദന... ഒടുവില് ആ ശ്രമം ഉപേക്ഷിച്ച് കഴുത്തിലുണ്ടായ തുണിയെടുത്ത് ഉടുത്ത് ബസ്സില് കയറി എഞ്ചിന്റെ അടുത്തോ മറ്റോ ഇരിക്കാം ന്നു കരുതി അതെടുത്തുടുത്തു നോക്കി.... കഥകളിക്കു കച്ച കെട്ടിയ മാതിരി മുന്നിലൊരു പൊന്തിച്ച.... അപ്പോഴാണ് ബസ്സ് ഉച്ചത്തില് ഹോണടിച്ചുകൊണ്ട് പോകാറായെന്ന സന്ദേശം തന്നത്... അപ്പോഴേക്കും ഒറക്കത്തിന്നു ഞാന് എണീറ്റിറ്റു ഛെ ഛെ
മാറിയിരിക്കുന്നു.... അതു കൊണ്ട് സിബ്ബിടാനും പറ്റുന്നില്ല ... ആകെ കെണിഞ്ഞ പോലെയായി... ആ സോളിഡ്ഡ് ബാര് പൊട്ടിച്ചു കളയാനുള്ള ശ്രമമായി പിന്നെ... അത് ശരീരാന്തര്ഭാഗങ്ങളിലുരഞ്ഞ് അടിവയര് മുതല് നെഞ്ചിന്കൂടു വരെ കത്തുന്ന വേദന... ഒടുവില് ആ ശ്രമം ഉപേക്ഷിച്ച് കഴുത്തിലുണ്ടായ തുണിയെടുത്ത് ഉടുത്ത് ബസ്സില് കയറി എഞ്ചിന്റെ അടുത്തോ മറ്റോ ഇരിക്കാം ന്നു കരുതി അതെടുത്തുടുത്തു നോക്കി.... കഥകളിക്കു കച്ച കെട്ടിയ മാതിരി മുന്നിലൊരു പൊന്തിച്ച.... അപ്പോഴാണ് ബസ്സ് ഉച്ചത്തില് ഹോണടിച്ചുകൊണ്ട് പോകാറായെന്ന സന്ദേശം തന്നത്... അപ്പോഴേക്കും ഒറക്കത്തിന്നു ഞാന് എണീറ്റിറ്റു ഛെ ഛെ
ഇതിനായി സബ്സ്ക്രൈബ് ചെയ്ത:
പോസ്റ്റുകള് (Atom)